مطالعات اقلیم تبریز

دانش فا نوامبر 28, 2017 ارسال دیدگاه 3,170 بازدید

مطالعات اقلیم تبریز

مطالعات اقلیم تبریز شامل ۱۷ صفحه و به صورت فایل Word می باشد. این فایل معماری مناسب جهت ارائه در درس تنظیم شرایط محیطی و مطالعات معماری نیز می باشد.

قسمتی از توضیحات:

تبریز از سمت شمال، جنوب و شرق به کوهستان و از سمت غرب به زمین‌های هموار و شوره‌زارهای تلخه‌رود (آجی‌چای)محدود شده و به شکل یک چالهٔ نسبتاً بزرگ یا یک جلگهٔ بین‌کوهی ارتفاع این شهر از سطح دریا از ۱۳۴۸ متر در سه‌راهی مرند تا ۱۵۶۱متر درمحله زعفرانیه متغیر بوده و شیب عمومی زمین‌های تبریز به سمت مرکز شهر و سپس به سمت مغرب است. مساحت تبریز از سال ۱۲۸۰ تا سال ۱۳۶۵ خورشیدی، تقریباً ۲۰ برابر شده‌است، بطوریکه مساحت این شهر از حدود ۷ کیلومتر مربع در سال ۱۲۸۰ خورشیدی به ۱۷٫۷ کیلومتر مربع در سال ۱۳۳۵ خورشیدی، ۴۵٫۸ کیلومتر مربع در سال ۱۳۵۵ خورشیدی و نهایتاً ۱۴۰ کیلومتر مربع در سال ۱۳۶۵ خورشیدی رسیده است.

با توجه به اینکه زمانی که خشکسالی هواشناسی در منطقه ای رخ می دهد ، این پدیده در کلیه بخش های سیستم هیدرولوژی را متاثر می سازد، در دشت تبریز هم وقتی که خشکسالی هواشناسی اتفاق می افتد ، منابع اب زیر زمینی از ان متاثر می شوند و سهم دوره های بابارش کمتر از متوسط در نوسانات اب های زیرزمینی ۸/۲۵ درصد می باشد. بنابراین نقش سایر عوامل مانند فرآیند تبخیر و عوامل انسانی از قبیل برداشت و بهره برداریاز آب های زیر زمینی در ایجاد نوسانات تراز اب زیر زمینی اشکار می شود. همچنین بر اساس نگرش سیستمی فوق ، در دشت تبریز خشکسالی هواشناسی با دوماه تاخیر به خشکسالی زیر زمینی منجر می شود.

آب و هوای تبریز استپی خشک با تابستان های گرم و خشک و زمستان های سرد است. سرمای زمستانی ، تاثیر پذیرفته از ارتفاع بالا وتوپوگرافی کوهستانی منطقه است. اب و هوای این شهر در تابستان ها خشک و گرم است ؛اگر چه حرارت به دلیل نزدیکی به کوه سهند و وجود باغ های زیادی در پیرامون شهر تعدیل می گردد

منطقه آذربایجان پس از سواحل دریای مازندران از مرطوب‌ترین قسمت‌های ایران است و به همین علت نواحی لخت و بی‌پوشش گیاهی در آن کمتر دیده می‌شود. در این استان در غرب عجب‌شیر و بناب، ناحیه هموار نسبتاً وسیع و بی‌آب و علفی است که در مجاورت آن، گیاهان زمین‌های شور مانند شوران، گز و خارشتر می‌روید.

مصالح مورد استفاده در ابنیه سنتی در مناطق سرد و کوهستانی مانند سایر حوزه های اقلیمی از مصالح موجود در آن اقلیم است. این مصالح باید از ظرفیت و مقاومت حرارتی خوبی برخوردار باشند تا گرمای بنا را در فضای داخلی آن حفظ نماید . لذا بدنه این ابنیه از سنگ ( یا چوب ، ملات کاهگل ، خشت و آجر ) و پوشش سقف و بام از تیر های چوبی و کاهگل می باشد . از سنگ و مصالح مقاوم و سنگین برای برای پی سازی بنا استفاده می کنند و در برخی نقاط ، کرسی چینی با مصالح سنگین جهت جلو گیری از رطوبت به کار می رود.