مطالعات اقلیم شهر نهاوند

دانش فا نوامبر 18, 2021 ارسال دیدگاه 1,042 بازدید

مطالعات اقلیم شهر نهاوند

مطالعات اقلیم شهر نهاوند شامل ۳۴ صفحه با فرمت Word بوده که به بررسی شرایط اقلیمی و تنظیم شرایط محیطی شهر نهاوند در استان همدان می پردازد. شهر نهاوند از جمله شهرهای مهم ایران بوده که از نظر شرایط اقلیمی در جایگاه خاصی قرار دارد. تیم تحریریه سایت دانش فا این فایل رشته معماری را به صورت اختصاصی تهیه و تنظیم کرده اند که آماده ارائه در درس تنظیم شرایط محیطی و مطالعات معماری است.

گوشه ای از توضیحات:

شهرستان نهاوند با مساحتی در حدود ۱۴۶۰ کیلومتر مربع، با مختصات جغرافیایی ۳۴ درجه و ۱ دقیقه طول شرقی در جنوب غربی استان همدان، به فاصله ۴۴۰ کیلومتری جنوب غرب شهر تهران و ۱۶۰ کیلومتری جنوب شهر همدان واقع شده است. این شهرستان از شمال به شهرستان تویسرکان، از شمال غرب و غرب به استان کرمانشاه، از جنوب و جنوب شرق به استان لرستان و از شرق به شهرستان ملایر محدود می‌گردد.

آب و هوای منطقه نهاوند تحت تأثیر عرض جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، جهت و امتداد کوه‌ها و وزش‌بادهای محلی مختلف قراردارد. براساس آمار، میانگین سالانه دما در منطقه در حدود ۱۲/۷+ درجه سانتی‌گراد است. سردترین ماه، دی ماه با میانگین ۵/۰- درجه سانتی‌گراد و گرم‌ترین ماه، تیرماه با میانگین ۲۵/۶+ درجه سانتی گراد است.

از طرف دیگر نهاوند در گذشته نام هاى دیگرى داشـتــه اســت بـه قـول بـطلـمـیـوس نـیـفوانداى خـوانده شده و در عصر مادها به نهاوند، نهاوند ماد هم گفته شده است.به گـفـته ى ملک الشعراى بـهـار در عـصـر سلـوکیه نهاوند استان بزرگى بوده کـه بـه لـحـاظ سـکونت داشتن ملکه ى لائودیسه در این شهر به آن لائودیسه هم گفته شده است.

بافت قدیمی شهر ابتدا در منطقه پاقلعه بوده، بعد به تدریج به دامنه‌های جنوبی و خاوری کشیده شده‌است. پس از احداث خیابان سراسری در سال ۱۳۱۵، به تدریج بافت کالبدی شهر از نظم و ترتیب بیشتری برخوردار و به آهستگی ترکیب عناصر و فضاهای زیستی آن به وضعیت متعارف شهری نزدیک‌تر شد. از مجموعه سطح شهر، بیش از نیمی از آن به مسکن اختصاص یافته‌است، حدود ۳۰ درصد به معابر و بقیه زیر پوشش خدمات شهری و فضاهای خالی است. تراکم متوسط شهر در حال حاضر ۱۱۲ نفر در هکتار است.

در تعیین مناسب ترین شکل ساختمان باید به این نکته توجه نمود که بهترین شکل ساختمان، شکلی است که در زمستان کمترین مقدار حرارت را از دست بدهد و در تابستان نیز کمترین مقدار حرارت را از خورشید و محیط اطرافش کسب نماید. با توجه به معماری پلان در این مورد، ساختمانی با پلان مربع بهترین شکل شناخته شده است، چراکه چنین شکلی کمترین سطح خارجی را در برابر بیشترین حجم ارایه می‌دهد. البته این نظر بیشتر در مورد ساختمان های قدیمی که عموماً پنجره‌هایی کوچک داشته و به همین دلیل نفوذ آفتاب به داخل آن ها قابل چشم‌پوشی است صادق می باشد.