مطالعات اقلیم شیراز

دانش فا نوامبر 6, 2017 ارسال دیدگاه 3,944 بازدید

مطالعات اقلیم شیراز

مطالعات اقلیم شیراز شامل ۱۹ صفحه و به صورت فایل Word می باشد که به بررسی و تحلیل تخصصی اقلیم شهر فرهنگی شیراز نیز می پردازد. این فایل مناسب جهت ارائه در درس تنظیم شرایط محیطی و همچنین قابل استفاده در مطالعات و رساله معماری نیز می باشد.

قسمتی از توضیحات:

شهرستان شیراز با مختصات جغرافیایی ۵۲٫۳۳ طول شرقی و ۲۹٫۳۶ عرض شمالی در ارتفاع بیش از ۱۵۰۰ متر از سطح دریا با وسعتی معادل ۱۰۶۸۸٫۸ کیلومتر مربع، تقریباً در مرکز استان فارس قرار دارد. در شمال شهرستان شیراز، شهرستان های مرودشت و سپیدان واقع اند و در جنوب آن شهرستان های فیروزآباد و جهرم قرار گرفته اند. شهرستان های نی ریز، استهبان و فسا در شرق شهرستان شیراز و شهرستان کازرون در غرب آن شهرستان قرار دارند.
شهرستان شیراز شامل ۶ بخش، ۵ شهر و ۲۱ دهستان است و جمعیت آن بالغ بر ۱۲۶۳۲۴۴ نفر است. بخش های شهرستان شیراز عبارتند از : بخش مرکزی، بخش زرقان، بخش کربال، بخش کوار و بخش ارژن.
بخش مرکزی، شامل شهر قدیمی شیراز و حومه آن است. دست خضر، قصر ابونصر، برم دلک، و گویم از مهمترین حومه های شیراز هستند. دریاچه مهارلو نیز به فاصله کمی از این شهر قرار گرفته است.

بخش اعظم استان فارس توسط رشته کوه‌های زاگرس پوشیده شده است که این ناهمواری‌ها به تبعیت از روند اصلی زاگرس، دارای جهت شمال غربی- جنوب شرقی می‌باشند. بخشی از استان فارس در زاگرس چین‌خورده و بخش دیگری از آن در زاگرس مرتفع قرار دارد. بخش چین‌خورده رشته کوه زاگرس به سه قسمت زاگرس شمال غرب در منطقه کرمانشاه و ایلام، زاگرس میانی در منطقه لرستان و بختیاری و زاگرس جنوب شرق در منطقه فارس تقسیم می‌شود. امواج چین‌خوردگی‌ها در سرزمین فارس ملایم‌تر و بازتر است و بیشتر به صورت چاله‌های ناودیسی و برجستگی‌های طاقدیسی ساده مشخص می‌شود. این چاله‌های ناودیسی به مرور زمان تبدیل به دشت‌های وسیع و حاصلخیز همچون شیراز، کازرون، نی‌ریز و مرودشت شده است که توسط رودها آبیاری می‌شوند.

با توجه به خصوصیات اقلیمی در استان، نوع و میزان پوشش گیاهی در مناطق مختلف آن متغیر است. تفاوت اقلیم از شمال به جنوب استان فارس به گونه‌ایست که دو بخش سردسیر و گرمسیر به خوبی در استان متمایز شده‌اند به همین خاطر از درختانی که اصطلاحاً به سیاه ریشه معروفند و سازگار با مناطق سردسیر هستند تا خرما که در مناطق گرمسیری می‌روید، در پهنه این استان وجود دارد. در قسمت‌های شمال غربی استان به علت بارندگی نسبتاً خوب، دارای جوامع گون و شیرین بیان و نواحی جنوبی آن به خاطر بارندگی نسبتاً کم، دارای گیاهان شورپسند و در قسمت‌هایی که شوری خاک بسیار بالاست، خاک فاقد پوشش گیاهی می‌باشد.