مطالعات اقلیم مشهد

دانش فا نوامبر 18, 2017 ارسال دیدگاه 5,288 بازدید

مطالعات اقلیم مشهد

مطالعات اقلیم مشهد شامل ۲۰ صفحه و به صورت فایل Word می باشد که به بررسی تنظیم شرایط محیطی و بررسی اقلیمی شهر مشهد می پردازد. این تحقیق معماری مناسب جهت ارائه در مطالعات و رساله معماری نیز می باشد.

قسمتی از توضیحات:

شهر مشهد مرکز استان خراسان رضوی با ۳۲۸ کیلومتر مربع مساحت.در شمال شرق ایران و در طول جغرافیایی ۵۹ درجه و ۱۵ دقیقه تا ۶۰ درجه و ۳۶ دقیقه و عرض جغرافیایی ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه تا ۳۷ درجه و ۸ دقیقه و در حوضهٔ آبریز کشف رود، بین رشته‌کوه‌های بینالود و هزار مسجد واقع است. ارتفاع شهر از سطح دریا حدود ۱۰۵۰ متر (حداکثر ۱۱۵۰ متر و حداقل ۹۵۰ متر). این استان به سبب وسعت زیاد، از نظر شرایط طبیعی، بسیار متنوع می‌باشد و هر یک از نواحی مختلف آن دارای ویژگی‌های خاصی است. به طور کلی ناهمواری‌های استان خراسان رضوی به دو بخش کوهستانی و دشت تقسیم می‌شود. بلندترین نقطه این استان قله بینالود در ۳۶۱۵ متری و پست‌ترین نقطه آن، در دشت سرخس در ارتفاع ۲۹۹ متری از سطح دریا واقع شده است.

مشهد به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص که در منطقه مرزی بین شمال و جنوب خراسان قرار دارد و هم‌چنین تداخل جبهه‌های مختلف آب و هوایی، دارای آب و هوا و خصوصیات ویژه اقلیمی است و قسمت اعظم دشت مشهد-نیشابور، جزء اقلیم سرد و خشک و قسمتی از دشت مشهد-قوچان، نیمه خشک و سرد و بخش کوچکی از بلندترین ارتفاعات رشته‌کوه‌های بینالود و هزار مسجد جزء اقلیم مرطوب سرد است و در مجموع شهر مشهد دارای آب و هوای متغیر، اما معتدل و متمایل به سرد و خشک است و از تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و مرطوب برخوردار است.

شهر مشهد تقریباً در پایین دست حوضه آبریز کشف رود واقع شده است. این حوضه در واقع دره کشف رود است و از شرق قوچان شروع شده و در میان کوه‌های هزارمسجد در شمال و کوه‌‌های بینالود در جنوب بطرف جنوب شرقی امتداد می‌یابد. عرض این دره در ناحیه مشهد به ۲۸ تا ۳۰ کیلومتر می‌رسد که دشت مشهد را به وجود می‌آورد.

خانه های سنتی در این نواحی مانند نواحی مرکزی ایران به صورت حیاط مرکزی احداث می شدند. منتهی در اینجا اطاق های واقع در سمت شمال حیاط از سایر قسمت ها بزرگتر و وسیع تر است و تالار یا اتاق اصلی نشیمن خانه در همین سمت واقع می باشد. این مطلب به دلیل استفاده از تابش مستقیم و حرارت آفتاب در زمستان است و چون فصل تابستان عمدتاً کوتاه و دمای هوا نسبتاً معتدل است از سمت جنوب ساختمان کمتر استفاده می شود. اتاق های جنوبی و همچنین اتاق های شرقی و غربی ( در صورت وجود ) جهت انبار و فضاهای خدماتی استفاده می شدند. این خانه ها اغلب دارای زیرزمینی با سقف کوتاه در زیر قسمت زمستان نشین هستند که در تابستان به دلیل هوای نسبتاً خنک آن ها جهت سکونت اهل خانه می باشد.